Kur e kujtoj ate dite me ze trishtimi edhe sot,trishtim e keqardhje per rinine e humbur e te lene fushave e kanaleve te Myzeqese me shate e lopate ne krah, jo pak por nje cerek shekulli.
Sa e sa te rinje e te reja e lane rinin kampeve e burgjeve,neper miniera e neper galeri, e pse?Sepse mendonin ndryshe ,mendonin te jetojne te lire ne vendin e tyre.
Sa e sa te rinj te reja te quajtur kulak e lane rinin kooprativave, ku puna e tyre vlersohej me pike, nuk paguheshin me leke per punen qe benin por me pike, u vyshken para kohe nga puna e rende e nga padrejtesia.
Sapo mbarova provimin e fundit te matures po ecja koridorit duke kerkuar nje klase boshe, nuk doja te flisja me njeri doja te rrija vetem, hapa deren e nje klase nuk kishte njeri, mbylla deren e po rrija i merzitur sigurisht une e dija se cfar me priste, nje njeri qe bente apel dy here ne dite nuk munde te kishte iluzione per vazhdim studimesh, por cuditerisht njeriu shpreson,shpresa vdes e fundit thone.
Dy shkumsa qendronin mbi tavoline e mora njerin e qellova derrasen e zeze, dera u hap ,dhe profesori: e cfare ben Mirakaj pse gjuan me shkumes, me fal profesor se eshte hera e fundit qe une prek shkumes, mbylli deren e u largua, ndejta dhe pak e u drejtova per ne shtepi ne Saver.
Qendrova disa dite pushim dhe fillova te bej analizat per pune, mbasi i mbarova shkova e u rregjistrova ne nje brigade pune.
Mbaj mend se me rekomanduan shoket ate qe kishin mbaruar para meje nese te thone cilen brigade do, thuaj ne te treten, ajo brigade ka brigadier nje burre te mire shume eshte njeri i ndershem komunist nga Skrapari quhet Qani Ganiu.
Gjate periudhes 25 vjecare ne bujqesi dy brigadier mbaj mend qe ishin njerzor e shume te sjellshem me puntoret, Qani Ganiu e Petref Kurtin, dy njerez te ndershem, ata qe i kane njohe besoj se jane dakort me memdimin tim.
Nje dite perpara se te filloja punen u mora me pregatitjen e veglave, lopaten, shatin, keto ishin kryesoret per ne puntoret.
Koha kur une fillova pune per te paren here ka qene vjeshte, ne kete perjudhe me teper puntoret perqendroheshin ne pastrim kanalesh.
Te nesermen mbasi bera apelin e policise u nisa per ne pune.
Brigadieri me tha: Simon me vjen keq qe per diten e pare te punes do te them te shkosh ne pastrim kanali ska pune tjeter, ku eshte ky kanal e pyeta?
Eshte afer ne te dale te sektorit anes rruges, nuk i kisha mbushur te njezetat e duhej perballur me nje pune kaq te rende.
Shkova ne shtepi, hengra buke, mora lopaten e nje bidon me uje, vura kapelen e kashtes ne koke qe ma kishte bere motra e u nisa,rruga ishte gjithe levizje, shikoje burra qe nxitonin per ne pune te gjithe me kapelet e kashtes ne koke e lopatat ne krahe, grate qe venin mbi kapelet e kashtes nje nape te bardhe per tu mbrojtur nga dielli.
U afrova kanalit, ai ishte i thelle tre metra i gjere nja kater metra, baza poshte ishte nje meter edhe me uje, puntoret ishin rreshtuar njeri mbase tjetrit te xhveshur ne breke e kanatjere ishte vape .
Nejse ula lopaten e bidonin e ujit,bidonin e mbulova me bar qe mos te ngrohej shpejt,zbrita poshte isha me cizme gati sa nuk me hyri uji, kanali kishte dhe shushujza cfar tmerri thashe nuk na u ndane shushujzat.
Seit Poda qe kisha afer me tha beje prita, kullo ujin pastaj fillo pastrimin e kanalit, ashtu bera.
Bera dy prita ne nje largesi tre metra njera nga tjetra dhe fillova me lopate te kulloj ujin,me mori kohe shume nuk kisha experience, Seiti nuk kishte kohe me humbe se duhej bere norma, e shikoja mezi i dallohej ftyra nga balta qe i binte kur mbushte lopaten per ta hedhur siper mbi bankinen e kanalit, kush e di si do behem une thashe me vete.
Mbas pak fillova pastrimin ishte shume e veshtire lopata mbushej, merrja ta hidhja ne bankine ishte e pa mundur, nuk shqitej nga lopata me merrte krahun me vete, desha ta le fare por me vinte zor, dola lart e piva pak uje e u futa perseri ne kanal, shikoja qe te gjithe pastronin lopaten me kruse pastaj e lagnin qe mos te ngjitej balta, une nuk kisha kruse mungese experience, gjeta nje cope teneqe e fillova te pastroj lopaten te heq balten qe ishte ngjite si mastic, e fillova te lag lopaten me uje, mere nga pak me tha Seiti mos e mbush shume lopaten se nuk e hedh dot se eshte larg e djerset i shkonin curge: faleminderit i them.
Fillova te ndjek keshillen e ta mbushja pak lopaten e rrija me kruse ne dore, fytyra dhe trupi me ishtin renduar nga sterpikat e baltes, po te vinte njeri nuk do me kishte njohur, ashtu ishin bere te gjithe, si i pa experience une isha bere me shume sa balta me kishte hyre ne buze.
Gjate punes ndjeva nje pickim kur ngrej kemben me ishte ngjitur nje shushunje,bera gabim i kisha hequr cizmet se me pengonin ne levizje, kolegu qe kisha afer me pa qe po bertisja me ishte ngjitur shushuja, me tha prit se kam nje sapun, doli nga kanali shkoi te canta mori nje sapun e vuri te koka e shushunjes u shkeput nga kemba, gjaku filloje te rridhte e fshiva me kanatjeren, dola nga kanali e nuk u futa me ate dite.
Me ujin qe me kishte mbetur lava fytyren qe pothujse ishte mbuluar nga sterpikat e baltes, lava dhe kembet, mora lopaten e bidonin e u nisa per shtepi.
Ika i thashe Seitit nuk po vazhdoje me u lodha, te lutem po erdhi brigadjeri thuaj arsyen e largimit, ai ma beri me dore e vazhdoje punen..
Puna me eci disi bera nja 7m por normen nuk e bera dot, duhej te beje 10m.
Nuk zgjati shume mos berja e normes se une u bera nga puntoret me te rregullt e me te forte.
Por dita e pare me ka mbetur ne kujtese kur lopata me merrte me vete.
Punova plot 25 vjet ne bujqesi pune te ndryshme.
Periudhen me te gjate te punes ne Saver e bera me Llambi Kokalin kunatin e motres i cili nuk jeton por ne kujtesen time ka mbete i gjalle njeri model, kam punuar edhe me Thanas Kuqeshin e Kosta Guvelin, Vasil Llajon etj.. ndersa ne Gjaze treshja ishte Simoni, Gjon Markagjoni e Xhevit Matjani qe te dy nuk jetojne, u ndane nga kjo bote para kohe, ne kujtesen time e te atyre qe i kane njofte nuk do vdesin kurre.
PRESS INDEPENDENT
PRESS INDEPENDENT 